კულტურული ცენტრი ხშირად მხოლოდ პრივილეგირებულ ადამიანებს ემსახურება. ამ შემთხვევაში, ახალი ფილარმონიის საჯარო ატრაქციად გადაქცევა, არა მარტო შთამბეჭდავ და მიმზიდველ არქიტექტურას მოითხოვს, არამედ მის კავშირს ურბანულ სამყაროსთან. ელბფილარმონიის შენობის კომპლექსი მოიცავს: ფილარმონიის დარბაზს, კამერული მუსიკის დარბაზს, რესტორნებს, ბარებს, პანორამულ ტერასას, საიდანაც ჰამბურგის ულამაზესი ხედები ჩანს, ბინებს, სასტუმროსა და ავტოსადგომს. ეს მრავალფეროვნება ერთ შენობაშია გაერთიანებული. ფილარმონია „„Kaispeicher“-ზე არის დაშენებული. ეს უკანასკნელი ორიგინალისა და არქაულის შეგრძნებას დაგიტოვებთ, თავად ფილარმონიას კი მდიდრული და საუცხოო ატმოსფერო აქვს. ამ ორს შორის ადგილი საჯარო და პრივატული სივრცეების საბადოა.

კომპლექსის გულში თავად ელბფილარმონიაა. შენობის ტიპოლოგიამ არქიტექტურული რეფორმები განიცადა, რითაც მაქსიმალურად დაახლოვა ხელოვანი და მისი მსმენელი - აუდიტორია - ერთმანეთთან. ეს თითქოს ფეხბურთის სტადიონსაც წააგავს. 2 100 ადგილიანი საკონცერტო დარბაზი და 550 მსმენელისთვის განკუთვნილი სიმფონიური მუსიკის დარბაზი მდიდრული, 5-ვარსკვლავიანი სასტუმროს გვერდით მდებარეობს. ომის შემდგომ ეპოქაში აშენებული „Kaispeicher“ თანამედროვე, ინტერნაციონალურ ცენტრად ტრანსფორმირდა. თავად ეს კონსტრუქცია ვერნერ კალმორგენმა 1963-66 წლებში ააგო. თავდაპირველად ის საწყობი იყო, დღესდღეობით კი სოლიდური შენობაა, რომელიც ახალი ფილარმონიის ბურჯია.

ელბფილარმონიის აშენებაზე 7 წელი და ორიგინალ ბიუჯეტზე 82 მილიონი დოლარით მეტი დაიხარჯა. მასზე შვედმა არქიტექტორებმა ჟაკ ჰერზოგმა და პიერ დე მეურონმა იზრუნეს. იაპონელმა აკუსტიკოსმა, იასუჰისა ტოიოტამ, რომელიც ლოს-ანჯელესში მდებარე უოლტ დისნეის საკონცერტო დარბაზის გაფორმებაში იღებდა მონაწილეობას, ლომის წვლილი შეიტანა ჰამბურგის ფილარმონიის მოწყობაშიც. შუშის ფასადი მრგვალი პანელების ნაწილებისგან შედგება. ზოგიერთი მათგანი ღიად არის მოჩუქურთმებული. ეს ყველაფერი ისეთ ილუზიას წარმოქმნის, თითქოს ძველი შენობა ახალ სივრცედ არის გარდაქმნული. გიგანტური კრისტალი ცასა და წყალს ირეკლავს. ეს ნამდვილად შთამბეჭდავი ნამუშევარია!

არქიტექტორებმა საკონცერტო დარბაზის აუდიტორიისთვის ალგორითმი შეიმუშავეს - 10 000 უნიკალური აკუსტიკური პანელი. თითოეული მათგანი დამზადებულია თაბაშირის ბოჭკოებისგან და შეიცავს ერთ მილიონ „უჯრედს“, რომლებიც, თავის მხრივ, ჭერთან, კედლებთან და ცენტრალური აუდიტორიის მოაჯირეებთან არის დაკავშირებული. როცა ხმა პანელებს „ხვდება“, „უჯრედები“ მას აყალიბებენ და ტალღების მსგავსად მთელ დარბაზში ავრცელებენ. არ არსებობს ორი ერთნაირი პანელი, რომელიც ხმას ერნაირად გაავრცელებს. ერთობლივი მხარდაჭერით, არქიტექტორებმა, დაბალანსებული ექო შექმნეს.

ეს შენობა მართლაც რომ სამეცნიერო ფანტასტიკის ფილმიდან გადმოტანილ ფუტურისტულ ნაგებობას მოგაგონებთ.