ერთ-ერთ ყველაზე გამორჩეულ მონუმენტად კი ზაჰა ჰადიდის მიერ შექმნილი ბარნჰემის პავილიონი შეგვიძლია ჩავთვალოთ. დენიელ ბარნჰემი, ჩიკაგოში, ერთ-ერთი ცნობილი პიროვნება იყო. ის ჩიკაგოს ქალაქის გეგმის ერთ-ერთ ავტორადაც გვევლინება. ამ გეგმას ბარნჰემის გეგმასაც უწოდებენ, რომელიც 1909 წელს, ჩიკაგოს ცენტრალურ არეს საზღვრავდა. მისი სახელის მოსაგონებლად, 2009 წელს ჩიკაგოში ზაჰა ჰადიდისა და „UN Studio”-ს მიერ შექმნილი ორი პავილიონი გაიხსნა. ჰადიდის არქიტექტურული პავილიონი აერთიანებს ახალ, ფორმალურ კონცეპტებს ბარნჰემისეულ თამამ, ისტორიულ ურბანულ დაგეგმარებასთან ერთად. სივრცითი სტრუქტურების შეთავსება ბარნჰემის გეგმის ფარულ კვალთან დინამიკურ ფორმას ქმნის. ბარნჰემის პავილიონის სტრუქტურა 7 000-ზე მეტ ალუმინის ხვეულას მოიცავს. არცერთი მათგანი ერთმანეთის იდენტური არ არის. თავად გარსი კი 24 ცალი ინდივიდალური ქსოვილის პანელებისგან არის შექმნილი. როგორც ზაჰა ჰადიდი ამბობდა, ქსოვილი ტრადიციულთან ერთად მაღალტექნოლოგიური მასალაა, რომლის ფორმა პირდაპირ დაკავშირებულია მის შესაძლებლობებთან: ქმნის ლამაზ გეომეტრიას, რომელიც თვითნებური არ არის. ზოგი პავილიონს აღწერს, როგორც „ფუტურისტულ სალაშქრო კარავს“. სტრუქტურის დიაგონალური ხაზები, ბარნჰემის ქალაქის გეგმის რეფლექსიაა.

ტოტალიტარული რეჟიმის დამხობის შემდეგ, ბულგარეთში კომუნისტური ერისთვის დამახასიათებელი მონუმენტები შემორჩა. მათი ზუსტი რაოდენობა უცნობია და მათი ავტორების სახელიც ისტორიას არ შემორჩენილა. მაგალითად, მონუმენტი „მეგობრობის ბორცვი“ თრაკიული ბორცვის სიმბოლოა. ის ზემოდან ქვების გვირგვინს მოგაგონებთ. მონუმენტის შიგნით 90-მეტრიანი სკულპტურა დგას, რომელიც ბულგარეთის გათავისუფლებას ეძღვნება. შენობის არქიტექტორებად ლუბიმორ ჩინკოვი და ვლადიმერ რანჯელოვი გვევლინებიან, სკულპტორი კი ლუბომირ დალჩევია. მონუმენტი „მშვიდობის ბანერი“ კი 1979 წელს სოფიაში ჯიორჯ სტოილოვის მიერ აშენდა. ის ბავშვთა ამავე სახელის მოძრაობას მიუძღვნეს. მონუმენტისთვის, დაახლოებით ათასობით ზარი შეიძინეს. 1990 წელს მოძრაობა აიკრძალა, ზოგიერთი ზარი კი მოიპარეს.