დაიბადა ნიუ-იორკში 1859 წელს და გარდაიცვალა ვერსალში. 90 წლიანი ცხოვრების მანძილზე ელსი დე ვულფს ყავდა ისეთი დამკვეთები, როგორებიც არიან უინძორის ჰერცოგი და ჰერცოგინია, ანა მორგანი და სხვები. აღსანიშნავია, რომ როგორც ინტერიერის დიზაინერი, ელსი მხოლოდ მდიდრული ვილების მოწყობას იღებდა საკუთარ თავზე. თავის ავტობიოგრაფიულ წიგნში, მან საკუთარი თავი „მახინჯ სამყაროში აჯანყებულს“ შეადარა და საკმაოდ ბევრი მაგალითით დაგვიდასტურა, რომ ბავშვობიდან ესთეტიკა მისი უპირველესი საფიქრალი იყო. მიუხედავად გაზვიადებული ამბებისა და ეპატაჟური საქციელისა, რომელიც იმ დროს გარშემო ყველას ყურადღებას იპყრობდა, ელსის მართლაც შეიძლება ვუწოდოთ „აჯანყებული“. სწორედ მისი დამსახურებაა ბნელი ვიქტორიანული სტილისგან მდიდრული ვილების გათავისუფლება. მას უბრალოდ ეზიზღებოდა ბავშვობასთან ასოცირებული, მძიმე აურა, ხის მუქი ავეჯი და სქელი ფარდები. „მაღალი საზოგადოების სტილად“ შერაცხული, ვიქტორიანული მიმდინარეობა ნამდვილად არ იყო ელსისთვის შექმნილი. ამიტომ, მან ახალი სივრცეების შექმნა დაიწყო.

პირველ რიგში, ელსის ესთეტიკას სიმსუბუქე ახასიათებს. მან ინსპირაცია ფრანგული სტილისგან აიღო, ოთახები გაანათა, მუქი ხის ავეჯი გაიტანა და გამოთავისუფლებულ სივრცეში შექმნა ახალი სტილი, მაღალი საზოგადოებისთვის. უფრო სწორად, მდიდარი საზოგადოებისთვის. მისი მთავარი პრინციპი იყო შეექმნა დახვეწილი გარემო, მარტივი იდეებისგან. მარტივი კონცეფცია გაფორმებულია რბილი, ფერადი ავეჯით, აზიური მოხატულობით, აჟურული ელემენტებითა და განათებით. აღსანიშნავია ისიც, რომ ელსი აქტიურად იყენებდა ინტერიერის დიზაინში სარკეს. ფერთა გამა ნათელი იყო, მოპირკეთება კი დახვეწილი.

ელსი დე ვულფი ცხოვრების ბოლომდე აქტიურად წერდა პრესისთვის, ჟურნალ ვოგში კი საკუთარი რუბრიკა ჰქონდა. დაწერა წიგნი ინტერიერის დიზაინზე, იყო არც თუ ისე კარგი მსახიობი, გათხოვდა 61 წლის ასაკში, თუმცა საკუთარ ავტობიოგრაფიაში ერთი სიტყვაც კი არ უწერია ქმარზე, ცხოვრობდა მეგობარ ქალთან ერთად. ასეთი ჭრელი ცხოვრების მქონე პიროვნებამ შეიძლება მხოლოდ შეგვახსენოს, რომ როცა სივრცის ესთეტიკა ადამიანისთვის მნიშვნელოვანია, ასაკი, სქესი თუ ორიენტაცია უმნიშვნელო ხდება და წინა პლანზე უბრალოდ ნიჭი და შემოქმედება ინაცვლებს.