სინამდვილეში, ფაველა ძალიან საინტერესო და ღარიბი ურბანული ფენომენია, რომელიც მეცხრამეტე საუკუნიდან არსებობს. თავიდან ქალაქის საზღვრებზე განლაგებული, ღარიბთა უბნები, რომლებიც კანუდოსის სამოქალაქო ომში გამარჯვებულმა გათავისუფლებულმა ფერადკანიანებმა დაარსეს, ნელ-ნელა გაიზარდა, ერთმანეთს დაუკავშირდა და ახალი ურბანული სტრუქტურა ჩამოაყალიბა. აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ მსოფლიო მოსახლეობიდან 1 მილიარდი ადამიანი გარეუბანში ცხოვრობს, რიოში კი ეს რიცხვი მთლიანი მაცხოვრებლების 22%-ია. ფაველაში ოჯახების დიდ ნაწილს ელექტროენერგია არალეგალურად აქვს გადაყვანილი ქალაქის ხაზიდან, სანიტარული პირობები დარღვეულია, ხშირად არ არის წყალი და კრიმინალის დონე წარმოუდგენლად მაღალია. რეალურად, უბანი ესთეტიურადაც და ფუნქციურადაც ასახავს თანამედროვე ქალაქის ჭრელ და მრავალფეროვან „აფეთქებას“. სხვადასხვა მიზეზით მიგრირებულ ადამიანებს უწევთ დიდ, განვითარებად ქალაქებში გადასვლა, ლოკალური ქალაქური საზოგადოებისა და უცხო გარემოდან მოსული ადამიანის სინთეზი კი ხშირად არასრულად ხდება, ან საერთოდ არ ხდება. ფაველასებრი უბნები გავრცელებულია ინდოეთშიც. ყველა იმ ქვეყანაში, სადაც ინდუსტრიული ბუმია, რატომღაც ჩნდება დაუმორჩილებელი ურბანული გარემოს, ახალი ფენომენი - ხალხის მიერ შექმნილი სტრუქტურა.

კრიმინალური, კეთილმოუწყობელი უბნები, ყველაფრის მიუხედავად აგრძელებენ ზრდას. დაარსების დღიდან, ფაველებს არასოდეს შეუწყვეტიათ განვითარება. ამ განსხვავებულ ურბანულ სტრუქტურას უკვე საკუთარი კულტურა, ტრადიცია და წესები გააჩნია. სწორედ ამ ერთგვარი წესის გამოძახილია ფაველური არქიტექტურაც. ფოტოგენური, ჭრელი სახლები სინამდვილეში შემორჩენილი მასალის არასაიმედო ერთიანობას წარმოადგენს. ხშირად, სწორედ ამ დროებითი არქიტექტურის გამო არ შეუძლიათ გარეუბნის მცხოვრებლებს ქალაქური ცხოვრების სიკეთეებით სარგებლობა.

სახლის აშენება ძვირია. ამიტომაც, ერთ „სახლს“ ფაველაში ხშირად კონკრეტული ოჯახის რამდენიმე თაობა აშენებს. პირველ სართულზე დაუსრულებლად დაშენებული სათავსოების დასრულებას ხშირად 25 წელი სჭირდება. სავსებით შესაძლებელია, რომ ორი სართული სხვადასხვა მასალით იყოს აშენებული. ამ უკანასკნელს კი ყველანაირს შეხვდებით: ფაველას მრავალფეროვნებაში მთლიანად ინთქმება აგური, ხე და მეტალი. ფაველა იმ არქიტექტურული „პირველყოფილების“ განსახიერებაა, როცა ადამიანსა და ფორმას შორის ხიდად მხოლოდ საჭიროების წინაღმდეგ გაერთიანება წარმოგვედგინა. საერთაშორის ორგანიზაციების წინასწარმეტყველებით, 2020 წლისთვის მსოფლიოს გარეუბანში მცხოვრები ადამიანების რიცხვი გაორმაგდება, ამიტომაც აუცილებელი ხდება უკვე არსებულ გარეუბნებზე დაკვირვება და ურბანული თავისებურებების გარჩევა. თუმცა, ამასობაში ფაველა განაგრძობს თავის ხმაურიან, საშიშ და ღარიბულ ცხოვრებას და რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, ისევე, როგორც ყველა სხვა გარეუბანი საკუთარი ქალაქისგან განცალკევებული, მაინც მისი განუყოფელი ნაწილია.