ანტონიო გაუდის ფლორალური მოტივები და მისი განსაკუთრებული დამოკიდებულება დეტალებისა და ბუნების მიმართ შეიძლება მისი ბავშვობით აიხსნას. პატარა ანტონიო რევმატიზმით იყო დაავადებული და თანატოლებთან ერთად არ თამაშობდა. ამიტომ აკვირდებოდა ყველა დეტალს ძალიან დიდი მონდომებით და იღებდა ინსპირაციას ბიო ფორმებისაგან. ზღვაზე გატარებულმა ბავშვობამ განაპირობა ისიც, რომ გაუდის შემოქმედება ქვიშის სასახლეს გავს. ახალგაზრდა არქიტექტორისთვის ისეთი წარმატებული დებიუტი, როგორიც Casa Vicens-აა, რთული წარმოსადგენია. სახლი ესპანურ ბურჟუასა და არაბულ ტრადიციებს აერთიანებს და ამას იაფი საშენი მასალითაც იოლად ახერხებს. გაუდი თითქოს ამ პროექტით სწავლობს ორნამენტის და მორთულობის ძალას არქიტექტურაში და გვაჩვენებს, როგორ შეიძლება ხელოსნობამ ვაჭრის სახლი სასახლედ აქციოს. მიუხედავად იმისა, რომ არტ-ნუვოს სტილისტიკა ფასადში არ იგრძნობა, იდეა ნამდვილად მოდერნისტული მოძრაობისა გახლავთ.

მისი საყოველთაოდ ცნობილი ინდივიდუალიზმიდან შეიძლება ვიფიქროთ, რომ გაუდის შემოქმედება ერთი, განუმეორებელი სტილია და ზოგადად არქიტექტურის თეორიისგან შორსაა, რა თქმა უნდა, ეს ასე არ არის. ახალგაზრდა გაუდი იმ დროისთვის საკმაოდ პოპულარული იდეით, ნეო-გოთიკით იყო გატაცებული და პირველი პროექტებიც სწორედ ამ იდეებითაა გაჟღენთილი. ახალი კონსტრუქციული საშუალებები და ადრეული არტ-ნუვოს იდეები, ბუნებისგან წამოსული, ტრადიციული მაგრამ მაინც თანამედროვე პროექტების კეთების საშუალებას იძლეოდა. მალე გაუდი მთლიანად გამოვიდა მისი თანამედროვეობისთვის მახასიათებელი ეკლექტიკიდან და მოდერნის დახმარებით საკუთარი იდეები უფრო მკვეთრად წარმოაჩინა.

კიდევ ერთი გამორჩეული პროექტია კასა ბატლო. არცერთ მოცულობაში ბუნება ისე არაა ჩაქსოვილი, როგორც ბატლოს სახლში: მასში თითქოს ყველა მისტიური ცხოველია გაერთიანებული, აივნები კი ჩიტის ბუდეებივითაა გადმოფენილი დენად ფასადზე. ყველა დეტალი ისეა გადაწყვეტილი, რომ მნახველი სახლის ბუნებრიობაში დაარწმუნოს. უკუთხო ფასადი კი ისეა გადაწყვეტილი, რომ ტყავით აგებულს გავს. ანტონიო გაუდის შემოქმედებით დეტალებზე, მის კონსტრუქციულ გადაწყვეტილებებსა და ხელოსნობის ტექნიკაზე საუბარი ძალიან ვრცლად და დაუსრულებლად შეიძლება. თუმცა, მას არავითარი აზრი არ ექნება რადგან გაუდის არქიტექტურა განწყობის არქიტექტურაა. მოცულობა, რომელიც სივრცეს თვითონ ქმნის, ხოლო მათი კომპოზიცია მთლიან ქალაქს ქმნის. ფორმა, ბუნება და რელიგია ის სამი მთავარი კომპონენტია რაც გაუდის შენობებს კრავდა და ერთი ვიზუალური ლექსიკონის ნაწილს ხდიდა. მისი ისტორია კი არის უბრალოდ ხულიგანი ხელოვანის, გამოუსწორებელი ესთეტისა და ინდივიდუალისტის ისტორია, რომელიც დეტალებისგან ქმნიდა მასშტაბურ შედევრებს.

გაუდი ყველა იმ ადამიანისთვის არის ინსპირაციის წყარო, ვისაც სივრცე აინტერესებს, საკუთარი თავის გამოხატვა სურს და ადამიანის მომავალს რწმენით უყურებს. ალბათ, სწორედ ამ დაუსრულებელი იმედის ნიშანია გაუდის მაგნუმ ოპუსი, საგრადა ფამილიაც.